Education
After completing the gymnasium at the Montessori Lyceum Rotterdam, Boris van Berkum studies at the Academy of Visual Arts in Prague. From 1992 to 1996 he lives in the "golden city", where he works as a political cartoonist for the English-language newspaper Prognosis.
Showroom MAMA
Back in the Netherlands, Boris sets up MAMA showroom for media and moving art, at the age of 27. He is director from 1997 to 2007. Under his leadership MAMA has grown into a dynamic and influential stage for contemporary visual culture. MAMA succeeds in reaching a young target group, which is partly why showroom MAMA is included in Rik van der Ploeg's (State-secretary of Culture) national arts plan. In 2002 he founds Mothership, an agency for visual artists, with co-director Jeroen Everaerts. Boris co-owns Mothership until 2005.

Neo & the Artoonisten
During his work for showroom MAMA, van Berkum develops as a visual artist. He comes into contact with Frans Haks, the former director of the Groninger Museum, who becomes his mentor. The exhibition 'Neo' by Haks in the Centraal Museum Utrecht therefore has a major influence on van Berkum's work. Boris starts a study into the phenomenon of Neo-styles in art and applies the methods typical of Neo in his art-practice. During his participation in artist in residencies he learns a number of traditional crafts and techniques. Casting bronze in Beeldenstorm Eindhoven; working in ceramics in the European Ceramic Work Centre.
Under the pseudonym DJ Chantelle, Boris founds the Artoonisten artists' collective in 2000 with artists Hans van Bentem, Luuk Bode and Pepijn van den Nieuwendijk. “The world is a cartoon and everybody plays a character” with this motto the collective creates the public artwork “Ode to Marten Toonder” in 2002. The monument is a tribute by the city of Rotterdam to the Rotterdam-born craftsman and writer Marten Toonder. The striking monument made in bronze and granite stands prominently next to the city-centre’s Markthal and is the most photographed work of art in Rotterdam's public space. In 2010, at the invitation of director Sjarel Ex, he exhibits the ‘Mega Renaissance’ installation in the Boijmans van Beuningen museum.
Winti
Boris meets Winti priestess Marian Markelo in 2011. She commissions him to design new art objects for her winti rituals in the Netherlands. To do so Boris develops a new technique: On the basis of 3d scans of West African art from the national museum collections of the Africa Museum Berg en Dal, the Wereldmuseum Rotterdam he designs this new Winti art. The development of this project is supported by the Mondriaan Fund,
the CBK (Centre of fine arts) Rotterdam and the Ministry of Education, Culture and Science. Boris and Marian have labelled this collection of artworks as 'Neo Afro’.
They see it as an African renaissance within the winti-culture.
The most successful works are the Kabra ancestral dance-mask (2013) and the Mama Aisa sculpture (2020). The Kabra ancestor mask is a dance mask that symbolises the African ancestors, that were migrated involuntarily to Suriname. The Kabra mask was acquired by the Amsterdam Museum as "living heritage" in 2014. Since the mask is a museum-piece that performs annually at the national commemoration of slavery past and dances to the Kabra neti ancestor rituals.
The Mama Aisa sculpture is a representation of the primeval mother goddess and mother earth. A version of the Mama Aisa sculpture (polyester with gold-leaf) will be inaugurated in 2021 during a Winti Bal Masque in the Rijksmuseum. In Rotterdam, the research has started whether a Mama Aisa sculpture (this time in bronze) can be added to the collection of art in public space.
The Porcelain Painting
Boris has been in China for periods since 2019. In Jingdezhen and Shanghai, he is working on an oeuvre of "porcelain paintings" in the coming years. The starting point for these paintings of porcelain and glaze always lies in one of the philosophies of the Far East, namely Buddhism, Confucianism and Taoism.
Because traveling to China is temporarily not possible due to the Corona pandemic, he shifts his work area to the Netherlands. Boris has started a collaboration with manufacturer of Delft Blue ware Heinen Delfsblauw. He will participate in the artist in residency program at the EKWC spring 2021.
The work of Boris van Berkum is acquired by the public collections of Museum Boijmans van Beuningen Rotterdam, the Groninger Museum, Amsterdam museum, Museum het Dolhuys Haarlem and the Suriname museum Paramaribo Suriname. In 2019 he received the Stipendium for Established Artists from the Mondriaan Fund.
Boris van Berkum lives and works in Rotterdam.

Opleiding
Na het gymnasium aan het Montessori Lyceum Rotterdam te hebben afgerond, studeert Boris van Berkum aan de Academie voor Beeldende Kunsten in Praag. Van 1992 tot 1996 woont hij in de ‘gouden stad’, waar hij werkt als politiek cartoonist voor de Engelstalige krant Prognosis.

Showroom MAMA
Eenmaal terug in Nederland richt Boris Showroom MAMA op, hij is dan 27 jaar. Boris is van 1997 tot 2007 directeur van de Rotterdamse galerie. Onder zijn leiding groeit Showroom MAMA uit tot een dynamisch en invloedrijk podium voor hedendaagse beeldcultuur. MAMA weet succesvol een jonge doelgroep te bereiken; het is mede daardoor dat Showroom MAMA wordt opgenomen in het Rijkskunstenplan van Rick van der Ploeg. Met mededirecteur Jeroen Everaerts richt Boris in 2002 Mothership op, een agentschap voor beeldend kunstenaars. Boris is tot 2005 mede-eigenaar van het agentschap.

Neo-tradities
Tijdens zijn werkzaamheden voor Showroom MAMA ontwikkelt Boris zich als beeldend kunstenaar. Hij komt in contact met Frans Haks - voormalig directeur van het Groninger Museum - die zijn mentor wordt. De tentoonstelling ‘Neo’ van Haks in het Centraal Museum Utrecht is dan ook van grote invloed op het werk van Boris. Hij start een studie naar het fenomeen ‘neostijlen in de kunst’ en past neo-typische methodieken toe in zijn praktijk. Tijdens artist in residencies maakt Boris zich een aantal ambachtelijke technieken eigen, zoals bronsgieten in Beeldenstorm Eindhoven en werken in keramiek in het Europees Keramisch Werkcentrum in Oisterwijk. In 2010 exposeert Boris op uitnodiging van directeur Sjarel Ex de installatie Mega Renaissance in Museum Boijmans van Beuningen, waarin hij op vier manieren het begrip ‘neo’ uitdrukking geeft.

Artoonisten
Onder het pseudoniem DJ Chantelle richt Boris in het jaar 2000 samen met kunstenaars Hans van Bentem, Luuk Bode en Pepijn van den Nieuwendijk het kunstenaarscollectief De Artoonisten op. Met het motto ‘The world is a cartoon & everybody plays a character’ creëren zij in 2002 het publieke kunstwerk Ode aan Marten Toonder. Het monument is een eerbetoon van de stad Rotterdam aan de in de Maasstad geboren tekenaar en schrijver Marten Toonder. De markante ode staat prominent naast de Markthal en is één van de meest gefotografeerde kunstwerk in de Rotterdamse openbare ruimte.

Winti
Boris ontmoet in 2011 wintipriesters Marian Markelo, die hem de opdracht geeft om kunstobjecten voor haar wintirituelen te ontwerpen. Op basis van West-Afrikaanse kunst uit collecties van het Afrika Museum en het Wereldmuseum, en in samenwerking met partners in de 3D maakindustrie, voert Boris deze nieuwe wintikunstwerken uit. De ontwikkeling hiervan wordt ondersteund door het Mondriaanfonds, CBK Rotterdam en het ministerie van OCW.
Boris noemt zijn wintikunstwerken Neo Afro. De belangrijkste werken uit deze collectie zijn het kabra vooroudermasker en de Mama Aisa sculptuur. Het kabra dansmasker dat de Surinaamse voorouders verbeeldt werd in 2014 verworven door het Amsterdam Museum als levend erfgoed. Het masker is een museumstuk én het wordt jaarlijks gebruikt bij de Nationale Herdenking Slavernijverleden en bij de kabra neti voorouderrituelen.
De Mama Aisa sculptuur is een verbeelding van moeder aarde. In Rotterdam is een onderzoek gestart of Mama Aisa - ditmaal uitgevoerd in brons - kan worden toegevoegd aan de collectie kunst in de openbare ruimte.

The Porcelain Paintings
Sinds 2019 verblijft Boris periodes in China. In Jingdezhen en Shanghai werkt hij de komende jaren aan een oeuvre van ‘porcelain paintings’. Het vertrekpunt voor deze schilderijen van porselein en glazuur ligt telkens in een filosofie uit het Verre Oosten, zoals het boeddhisme, confucianisme en taoïsme. Omdat reizen naar China door de pandemie tijdelijk niet mogelijk is, verlegt Boris zijn werkgebied naar Nederland. Boris gaat een langdurige samenwerking aan met fabrikant Heinen Delfts Blauw en neemt in 2021 deel aan het artist in recidency in het Europees Keramisch Werkcentrum (EKWC).

Het werk van Boris van Berkum is opgenomen in de publieke collecties van Museum Boijmans Van Beuningen in Rotterdam, het Groninger Museum, het Amsterdam Museum, Museum van de Geest | Dolhuys in Haarlem en het Suriname Museum in Paramaribo.
In 2019 ontvangt Boris een stipendium Bewezen Talent van het Mondriaan Fonds.
Boris van Berkum woont en werkt in Rotterdam.